Festival

Hij houdt wel van feestjes organiseren en dat kost hem ook geen moeite. Hij is opbouwer voor projecten en daarnaast DJ. Zij is in alles een stuk rustiger en werkt in de Kinderopvang. Waar hij graag goed scoort op de schaal van decibel, doet zij dat graag op de Rheikyi schaal met de geluiden van de zee. Ze ontmoetten elkaar bij toeval op het Crazyland festival in Zaandam en het was liefde op het eerste gezicht. 11 jaar na dato besluit hij zijn grote liefde ten huwelijk te vragen. Ze zullen gewoon in het gemeentehuis gaan trouwen is het plan. Maar als hij dan bij de gemeente gaat informeren wat hij daarvoor moet regelen neemt het kleine plannetje grotere vormen aan. Hij gaat de deur uit met een vergunning voor een festival in het buitengebied van Spaarnwoude met twee mogelijke data. Dan zoekt ie direct een trouwambtenaar. Belt met mij en we hebben een deal. Het is duidelijk dat dit geen gewone plechtigheid zal zijn, maar eentje met een officieel beginnetje maar dan eindigend een groots feest. 180 mensen arriveren op het terrein en als deze dan hun glazen al enkele keren hebben kunnen laten vullen, komt daar het bruidspaar aan. De bruidegom had me al gewaarschuwd dat het een speciale aankomst zou worden. Hij zou het liefst vliegend aangekomen zijn. Maar met een luid toeterende auto met Turkse vlag, half hangend uit de auto en bijpassende muziek, komt het paar dan aan……. De toon is gezet en het wordt een bijzondere bruiloft.

Theatraal

Afscheid nemen, met welke reden dan ook, is altijd moeilijk. Dat gevoel blijft altijd als je er niet een mooi punt achter hebt kunnen zetten. Een punt waar je met warmte naar terug kunt met je gedachten. Zij heeft me benaderd want ze wil iets onvergetelijks organiseren. Zij en haar vriend staan op het punt om te emigreren. Ze gaan een huis verbouwen in de Bourgogne om daar kamers te gaan verhuren. Hij zal daarvoor zijn baan opgeven en hij is licht-technicus in het theater. Er zal geen afscheidsmoment komen als iemand dat niet regelt. En zo bedenkt Linda een plan om daar op zijn laatste werkdag op het podium in het theater hun huwelijk te laten plaatsvinden. Ik doe graag mee en stel me die dag aan hem voor als medewerkster van de Rabobank die daar in het theater een bijeenkomst zal hebben. Samen nemen we het lichtplan en de zetting door. Wie moet waar zitten voor het vragenpanel enz. Collega’s worden in het complot betrokken om als publiek plaats te nemen tijdens de generale repetitie. En dan, dan komt zij binnen en verwisselt op het podium haar platte schoenen voor elegante witte pumps. En net als hij zich gaat afvragen wat zij in hemelsnaam komt doen, krijgt hij het door. En ja, hij wil maar al te graag zijn jawoord aan haar geven.
Een mooiere, intiemere, warmere afscheid van het theater had hij zich niet kunnen wensen.

Op het strand

en wel gewoon in Nederland! Wat was dat een topzomer, die van 2022. De maanden juli en augustus was het aanhoudend prachtig weer wat voor alle evenementen een zege was. Het was sowieso ongelooflijk fijn dat er weer grote feesten konden gegeven worden. Menig huwelijk of renewal-feestje was door de corona met een jaar tot twee jaar uitgesteld. En dat was te merken aan het aantal boekingen voor dit jaar.
Op de foto is de setting te zien van de huwelijkslocatie van het bruidspaar M & M in Zandvoort. Een plaatje! En dat waren zij zelf ook. Hij in hetzelfde prachtige blauw als de lucht die dag toonde en zij in een prachtige witte jurk. De kinderen in identiek blauw en wit waren al even prachtig. Het gezin woonde zelf in West-Friesland. Hij is afkomstig uit Purmerend en zij uit Huizen, maar ze leerden elkaar kennen in een winkel. Puur bij toeval. Hij is aannemer en zij werkte toen in de mode, maar runt nu haar eigen B&B. Hun eerste vakantie samen was naar Tenerife. Het plaatje zal er mogelijk net zo mooi uitgezien hebben als op hun trouwdag. Wat ze toen voelden, voelen ze nog iedere dag. Dat ze voor elkaar bestemd zijn.

Midden in het IJ

Als je dan besloten hebt te gaan trouwen, komt er veel op je af. Zo ook het bepalen van de locatie. Voor dit bruidspaar mocht ik het huwelijk sluiten op een vrij unieke plek. Midden op het IJ. Op het uiterste puntje van een uitloper van de Sixhaven, op het terrein van het Mandelahuisje. Hij is een Alkmaarder en zij een Amsterdamse. Hij heeft een broer en zij heeft een zus. Hij doet aan klimmen en zij doet aan hockey. Hij is een skiër en zij is een snowboarder. Hij een Maagd, zij een Schorpioen. Zo totaal verschillend deze twee, ontzettend leuke mensen. Maar één ding hebben ze echt gemeen: hun belangstelling voor natuurkunde. En dat bracht hen beiden naar de Universiteit van Amsterdam. Met een paar jaar leeftijdsverschil duurt het even voordat zij elkaar daar tegenkomen. Samen met andere vakgenoten worden er regelmatig borreltjes gedaan en leuke uitstapjes gemaakt. En zo komen ze op elkaars levenspad…. Bijzonder, zoals twee zo verschillende mensen het direct eens werden over de locatie van hun huwelijk. Het was dan ook echt een schitterende plek!

Verrassing na verrassing

Dries en Sil,  ze zijn 25 jaar getrouwd. Wat een mooie mijlpaal. Reden genoeg om eens fijn met moeder, broers en zussen, aanhang en beide kinderen uit eten te gaan. Het bruidspaar is nog even veel verliefd op elkaar als toen ze elkaar leerden kennen. Als het even kan verwennen ze elkaar met gezellige uitstapjes. En nee, dan wordt niet overlegd waar er heengegaan wordt, want ze vinden het heerlijk om elkaar totaal te verrassen. Dus is de één  jarig dan boekt de ander een weekendje naar een vreemde stad. Pas als ze dan op Schiphol staan, wordt het voor de ander duidelijk waar de reis naartoe gaat. En zo gaat het over en weer. Hun bruiloft is een mooie gelegenheid om beiden te verrassen. Allebei hebben ze er geen idee van, maar dan verschijn ik als trouwambtenaar compleet met toga en hamer, om het stel hun ja-woord te laten geven voor een verlenging van de huwelijkse staat met minstens 25 jaar. Verrast als ze waren dat daar een kopie van de huwelijksakte van toen op tafel ligt en zij op een nieuwe versie opnieuw hun handtekening mogen zetten.

Hier en Tokyo

Ze leerden elkaar kennen in Amsterdam bij een soort uitwikkelingsprogramma. Hij is geboren in België en zij in Japan. Door toeval komen ze elkaar bij diezelfde meeting terecht. Hij met het doel om Japans te leren en zij om in contact te komen met Engels sprekende jongelingen. En daar begint hun liefdesverhaal. Al snel ontstaat er iets moois tussen hen, maar dan… dan moet zij terug naar Japan en hij blijft diep ongelukkig achter. Natuurlijk gaat hij achter haar aan en wordt hij aan haar familie voorgesteld. Twee jaar later vraagt hij haar, in het prachtige kersenbloesempark in Osaka, ten huwelijk. De bruiloft wordt gepland en zal in aanwezigheid van de Nederlandse vrienden, collega’s en zijn ouders, in Amstelveen plaatsvinden en ik mag het huwelijk voltrekken. Voor alle familie,  uit Japan en België, besluit het gelukkige paar om het huwelijk nog eens over te doen, maar dan in een kasteel in België. Als ze mij daarvoor vragen, wil ik natuurlijk hun huwelijk nogmaals komen sluiten!